Verbum

ухіліцца, ✂; зак.

1. ад каго-чаго і без дапаўнення. Адхіліцца, адсунуцца ўбок, каб пазбегнуць чаго-н.

   • У. ад удару.

2. Адысці ад прамога напрамку.

   • Дарога ўхілілася ўлева.

3. перан., ад чаго. Пазбягаючы чаго-н., устараніцца, адмовіцца ад чаго-н.

   • У. ад прамога адказу.
   • У. ад абавязкаў.

|| незак. ухіляцца, ✂.

|| наз. ухіленне, ✂.