ухітрыцца, ; зак.

Сумець, умудрыцца зрабіць што-н. цяжкае, што патрабуе спрыту, знаходлівасці.

  • Ухітрыўся прабрацца незаўважаным.

|| незак. ухітрацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)