Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

урывак, , м.

Тое, што з’яўляецца часткай чаго-н. цэлага; невялікая частка, выдзеленая з якога-н. твора.

  • У. з апавядання.

урыўкамі, прысл.

Адрываючыся ад якіх-н. спраў, прыхваткамі.

  • Дапамагаць маці ў. паміж вучобай.

урыцца, ; зак.

  1. Пранікнуць у глыб чаго-н. рыючы (пра жывёл).

  2. Схавацца ў вырытым паглыбленні ці ў чым-н. сыпкім.

    • У. ў сена.

|| незак. урывацца, .