Verbum

увязацца, ✂; зак.

1. Стаць увязаным, завязаным.

   • Рэчы добра ўвязаліся.

2. перан. Прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

   • Планы добра ўвязаліся з мясцовымі ўмовамі.

3. перан. Без дазволу накіравацца ўслед за кім-н., далучыцца да каго-н., хто ідзе, едзе (разм.).

   • За намі ўвязаўся сабака.

4. перан. Уключыцца, умяшацца ў што-н. (разм.).

   • У. ў бойку.

|| незак. увязвацца, ✂.

увязаць​¹, ✂; зак.

1. Абвязаць з усіх бакоў або абвязаўшы, прывязаць да чаго-н.; сабраўшы, звязаць чым-н.

   • У. воз.
   • У. дровы на возе.
   • У. рэчы ў посцілку.

2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

   • У. тэорыю з практыкай.

3. у што. Уплесці вязаннем.

|| незак. увязваць, ✂.

|| наз. увязка, ✂ і увязванне, ✂.

увязаць​², ✂; незак.

Тое, што і вязнуць.

• У. у гразі.

увянчацца, ✂; зак. (кніжн.).

Завяршыцца чым-н. добрым.

• Справа ўвянчалася поспехам.

|| незак. увенчвацца, ✂.

увярцець, ✂; зак.

Завярцець, ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў.

• У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уверчваць, ✂.

|| звар. увярцецца, ✂.

|| незак. уверчвацца, ✂.

|| наз. уверчванне, ✂.