Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

увівацца, ; незак. (разм.).

Вярцецца каля каго-н., неадступна хадзіць за кім-н., дамагаючыся чаго-н., дагаджаючы каму-н.

  • У. каля дзяўчыны.

увільгатніцца, ; зак.

Стаць вільготным, насыціцца вільгаццю.

|| незак. увільгатняцца, .

|| наз. увільгатненне, .

увільгатніць, ; зак.

Зрабіць вільготным, насыціць вільгаццю.

  • Веснавыя дажджы ўвільгатнілі глебу.

|| незак. увільгатняць, .

|| наз. увільгатненне, .

увільнуць, ; зак.

  1. Лоўка павярнуўшыся, пазбегнуць чаго-н.

    • У. ад удару.
  2. перан., ад чаго. Ухіліцца ад чаго-н., карыстаючыся рознымі хітрыкамі.

    • У. ад цяжкай працы.

|| незак. увільваць, .

|| наз. увільванне, .

увіхацца, ; незак.

  1. каля каго-чаго, па чым. Хутка і спрытна рабіць што-н., займацца чым-н.; клапаціцца пра каго-, што-н.

    • У. каля печы.
  2. каля каго-чаго і за кім-чым. Тое, што і увівацца.

    • У. каля начальства.
  3. Хутка рухацца, круціцца.

    • Трос круціўся, увіхаўся.

|| наз. увіханне, .

увіць, ; зак.

  1. што ў што. Уплесці віццём.

    • У. стужку ў вянок.
  2. што на што. Намотваючы, змясціць.

    • У. усю пражу на верацяно.
  3. Абвіць па ўсёй паверхні.

    • Дзікі вінаград увіў сцены дома.
  4. што чым. Упрыгожыць, абвіваючы чым-н.

    • У. арку гірляндамі.

|| незак. увіваць, .

увішны, .

  1. Жвавы, спрытны ў рухах(пра чалавека, жывёл, птушак); уласцівы такому чалавеку; хуткі, спорны.

    • У. ў рабоце.
    • Увішныя рухі.
  2. перан. Вынаходлівы, хітры.

    • У. палітык.

|| наз. увішнасць, .