Verbum

ацэ́нка, ✂, ж.

1. гл. ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, значэнне каго-, чаго-н.

   • Даць ацэнку.

3. Абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў; адзнака.

   • Паставіць ацэнку па літаратуры.

ацэ́ншчык, ✂, м.

Той, хто ўстанаўлівае, вызначае цану, робіць ацэнку чаго-н.

|| ж. ацэншчыца, ✂.

ацэто́н, ✂, м.

Бясколерная гаручая вадкасць, якая выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне, а таксама як растваральнік.

|| прым. ацэтонавы, ✂.

ацэтыле́н, ✂, м.

Бясколерны гаручы газ, злучэнне вугляроду з вадародам.

|| прым. ацэтыленавы, ✂.