ацэтыле́н, ✂, м.

Бясколерны гаручы газ, злучэнне вугляроду з вадародам.

|| прым. ацэтыленавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)