Verbum

радыя...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «радые...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. радыяграфія, радыялогія.

радыяльны, ✂.

Размешчаны, накіраваны па радыусу.

• Радыяльная планіроўка забудовы.

|| наз. радыяльнасць, ✂.

радыятар, ✂, м.

1. Прыбор для ахаладжэння ў рухавіках унутранага згарання, у халадзільных устаноўках.

2. Награвальны прыбор цэнтральнага ацяплення.

|| прым. радыятарны, ✂.

радыяцыя, ✂, ж.

1. Выпрамяненне, што ідзе ад якога-н. цела.

   • Сонечная р.
   • Доза радыяцыі.

2. Праменепадобнае распаўсюджанне чаго-н. ад цэнтра да акружнасці.

|| прым. радыяцыйны, ✂.

• Радыяцыйная засцярога.

радэо, нескл., н.

Каўбойскія спаборніцтвы, у якія ўваходзіць утаймаванне дзікіх коней і быкоў, а таксама язда на неўтаймаваных конях і быках.

○

• Аўтамабільнае радэо (аўтарадэо) — выкананне небяспечных трукаў на аўтамабілях.

рэдкі, ✂ і радзейшы, ✂.

1. Недастаткова густы, вадзяністы.

   • Р. кісель.
   • Рэдкая смятана.

2. Які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны.

   • Рэдкая барада.
   • Рэдкія зубы.
   • Р. невад (не шчыльна сплецены).

3. Размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго.

   • Рэдкія паўстанкі.

4. Які складаецца з аддаленых адзін ад другога момантаў.

   • Рэдкія стрэлы.
   • Р. пульс.

5. Які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу.

   • Рэдкая з’ява.
   • Р. госць.
   • Р. чалавек (выдатны, выключны па сваіх якасцях).
   • Рэдка (прысл.) бачыцца.
   • Рэдкія металы.

|| наз. рэдкасць, ✂.