Verbum

капатаж, ✂, м. (спец.).

Від аварыі, пры якой самалёт перакульваецца цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

|| прым. капатажны, ✂.

капатлівы, ✂ (разм.).

Марудлівы, непаваротлівы.

|| наз. капатлівасць, ✂.

капацець, ✂; незак. (разм.).

Капаць часта і буйнымі каплямі.

капацца, ✂; незак.

1. у чым. Рыцца, капаючы.

   • К. ў градках.
   • К. ў пяску.
   • К. ў газетах (шукаць што-н., перакладваючы, перабіраючы).

2. перан., у чым. Залішне старанна, карпатліва разбірацца ў чым-н.

   • К. ў душы.

3. з чым і без дапаўнення. Марудзіць, павольна рабіць якую-н. справу.

   • К. з перакладваннем кніг.

4. Паддавацца капанню.

   • Пасля дажджу зямля лягчэй капаецца.

|| зак. закапацца, ✂.

|| наз. капанне, ✂.

капаць​¹, ✂; незак.

1. Падаць каплямі.

   • Днём капала са стрэх (безас.).

2. Наліваць, разліваць каплі чаго-н. на што-н.

   • К. лякарства ў шклянку.

3. перан., на каго. Нагаворваць, тайна паведамляць (разм.).

|| зак. накапаць, ✂.

|| аднакр. капнуць, ✂.

капаць​², ✂; незак.

1. Размякчаць, рыхліць верхні слой глебы, аддзяляючы і падымаючы (лапатай, матыкай і пад.).

   • К. агарод.

2. Выкідваючы, выбіраючы зямлю, рабіць паглыбленне.

   • К. яму (таксама перан. рыхтаваць пагібель, тварыць зло каму-н.).

3. Выкопваць, даставаць што-н. з зямлі.

   • К. бульбу.

|| зак. выкапаць, ✂.

|| аднакр. капнуць, ✂ і капянуць, ✂.

|| наз. капанне, ✂ і копка, ✂.

|| прым. капальны, ✂.

капач, ✂, м. (разм.).

1. Той, хто займаецца капаннем зямлі; землякоп.

2. Прылада для капання зямлі, выкопвання караняплодаў і пад.

|| прым. капацкі, ✂.

капеечны, ✂.

1. гл. капейка.

2. Які каштуе танна, нядорага.

   • Капеечная цацка.

3. перан. Залішне дробязны, скупы.

   • Капеечная натура.

|| наз. капеечнасць, ✂.

капеж, ✂, м.

1. капяжу. Падзенне капель талага снегу са стрэх, дрэў, а таксама самі гэтыя каплі.

   • Сярод дня пачаўся к.

2. Ніжні край страхі, даху, які выдаецца над сцяной.

|| прым. капежны, ✂.

капейка, ✂, ж.

Дробная манета, адна сотая рубля.

• Рассыпаць капейкі.
• Без капейкі (без якіх-н. сродкаў існавання).
• Да (апошняй) капейкі (без астатку патраціць, заплаціць, атрымаць і пад.).
• К. ў капейку (пры падліку грошай: абсалютна дакладна, колькі патрабуецца).
• Жывая к. (пра ўсё, што дае даход).
• Ні капейкі (за душой) (зусім няма грошай).

|| памянш. капеечка, ✂.

• Абысціся ў капеечку (дорага каштаваць).

|| прым. капеечны, ✂.