Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

какава, нескл., ж.

  1. Трапічнае дрэва, абястлушчаныя зярняты якога ідуць на прыгатаванне шакаладу.

  2. Парашок з зярнят гэтага дрэва, ужываецца для прыгатавання напітку, а таксама сам напітак.

|| прым. какававы, .

какаду, нескл., м.

Род папугаяў з доўгім чубам і моцнай дзюбай.

какаін, , м.

Атрутнае рэчыва, якое здабываецца з лісця трапічнай расліны і выкарыстоўваецца як абязбольваючы або наркатычны сродак.

|| прым. какаінавы, .

какаінізм, , м.

Хваравітая цяга да какаіну як наркатычнага сродку.

какаініст, , м.

Хворы на какаінізм.

|| ж. какаіністка, .

|| прым. какаінісцкі, .

какафонія, , ж. (кніжн.).

Негарманічнае, сумбурнае спалучэнне гукаў (у музыцы, вершах).

|| прым. какафанічны, .

какетка1, , ж.

Жанчына, якая сваімі паводзінамі, манерамі, туалетам імкнецца звярнуць на сябе ўвагу, спадабацца каму-н.

какетка2, , ж.

Тое, што і гестка.

какетлівы, .

Схільны да какецтва, які мае прыгожы, прывабны выгляд.

  • Какетлівая жанчына.
  • Какетлівае ўбранне.

|| наз. какетлівасць, .

какетнічаць, ; незак.

  1. Быць какеткай, весці сябе як какетка.

    • К. з хлопцамі.
  2. перан., чым. Рысавацца, выстаўляць свае асабістыя якасці перад кім-н.

    • К. сваёй знешнасцю.

|| наз. какетнічанне, .