Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о п р с у х ю ’

а б в г д ё ж з й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я

каузальнасць, ✂, ж. (спец.).

гл. каузальны.
У філасофіі: тое, што і прычыннасць.

каузальны, ✂ (кніжн.).

Які адносіцца да прычынна-выніковых адносін, да выражэння гэтых адносін.

Каузальная сувязь з’яў.

|| наз. каузальнасць, ✂.