Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнопрсухю’
іл

кпіны, ✂, м.

Злыя жарты з каго-, чаго-н.

|| прым. кпінны, ✂.

кпіць, ✂; незак.

Насміхацца.

  • Нельга к. з чалавека.

кплівы, ✂.

  1. Які любіць насміхацца з іншых, схільны да кпін.

    • Кплівая суседка.

  2. Які заключае ў сабе кпіны, насмешку.

    • К. тон.
    • К. выраз твару.

|| наз. кплівасць, ✂.