капач, ✂, м. (разм.).

  1. Той, хто займаецца капаннем зямлі; землякоп.

  2. Прылада для капання зямлі, выкопвання караняплодаў і пад.

|| прым. капацкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)