капаць2, ; незак.

  1. Размякчаць, рыхліць верхні слой глебы, аддзяляючы і падымаючы (лапатай, матыкай і пад.).

    • К. агарод.
  2. Выкідваючы, выбіраючы зямлю, рабіць паглыбленне.

    • К. яму (таксама перан. рыхтаваць пагібель, тварыць зло каму-н.).
  3. Выкопваць, даставаць што-н. з зямлі.

    • К. бульбу.

|| зак. выкапаць, .

|| аднакр. капнуць, і капянуць, .

|| наз. капанне, і копка, .

|| прым. капальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)