Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мачаць, ; незак.

  1. Апускаць у што-н. вадкае або сыпкае.

    • М. бульбу ў скваранае сала.
  2. Вырабляць што-н. апусканнем у які-н. раствор (спец.).

    • М. запалкі.

|| аднакр. макнуць, .

|| наз. мачанне, .

мачта, , ж.

Высокі слуп для парусоў на судне, а таксама збудаванне ў выглядзе слупка для розных мэт.

|| прым. мачтавы, .

  • М. лес.
  • М. ліхтар.

мачтавы, , м.

Матрос, які нясе службу на мачце.

мачтоўнік, , м.

Лес, прыгодны для мачтаў.

  • М. знаходзіцца пад пільнай аховай.

мачулішча, , н.

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

мачыльня, , ж.

Тое, што і мачулішча.

мачыцца, ; незак.

  1. Рабіцца мокрым, прамакаць наскрозь.

    • З-за маленькага шчупачка няварта было м.
  2. Выдзяляць мачу.

|| зак. памачыцца, .

мачыць, ; незак.

  1. Рабіць мокрым, вільготным.

    • Дождж мочыць збожжа.
  2. Трымаць што-н. у чым-н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці.

    • М. лён.

|| зак. прымачыць, , замачыць, і намачыць, .

|| наз. намочка, .

|| наз. замочванне, , замочка, і мачэнне, .

|| прым. мачыльны, .

машбюро, нескл., н.

Скарачэнне: машынапіснае бюро.

машкара, , ж., зб.

Мошкі.

  • Балотная м.