мачыць, ; незак.

  1. Рабіць мокрым, вільготным.

    • Дождж мочыць збожжа.
  2. Трымаць што-н. у чым-н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці.

    • М. лён.

|| зак. прымачыць, , замачыць, і намачыць, .

|| наз. намочка, .

|| наз. замочванне, , замочка, і мачэнне, .

|| прым. мачыльны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)