Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

увосьмера, прысл.

У восем разоў, у восем частак.

  • Скласці паперу ў.
  • У. больш.

увысь, прысл.

Тое, што і увышыню.

увышыню, прысл.

Уверх, угару.

  • Дубок падняўся ў.

увязацца, ; зак.

  1. Стаць увязаным, завязаным.

    • Рэчы добра ўвязаліся.
  2. перан. Прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

    • Планы добра ўвязаліся з мясцовымі ўмовамі.
  3. перан. Без дазволу накіравацца ўслед за кім-н., далучыцца да каго-н., хто ідзе, едзе (разм.).

    • За намі ўвязаўся сабака.
  4. перан. Уключыцца, умяшацца ў што-н. (разм.).

    • У. ў бойку.

|| незак. увязвацца, .

увязаць1, ; зак.

  1. Абвязаць з усіх бакоў або абвязаўшы, прывязаць да чаго-н.; сабраўшы, звязаць чым-н.

    • У. воз.
    • У. дровы на возе.
    • У. рэчы ў посцілку.
  2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

    • У. тэорыю з практыкай.
  3. у што. Уплесці вязаннем.

|| незак. увязваць, .

|| наз. увязка, і увязванне, .

увязаць2, ; незак.

Тое, што і вязнуць.

  • У. у гразі.

увянчацца, ; зак. (кніжн.).

Завяршыцца чым-н. добрым.

  • Справа ўвянчалася поспехам.

|| незак. увенчвацца, .

увярцець, ; зак.

Завярцець, ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў.

  • У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уверчваць, .

|| звар. увярцецца, .

|| незак. уверчвацца, .

|| наз. уверчванне, .

упрэлы, і увапрэлы, .

  1. Які добра ўварыўся, згатаваўся на жары, невялікім агні.

    • Упрэлая каша.
  2. Упацелы, упараны (разм.).

    • У. конь.