Verbum

допіс, ✂, м.

Карэспандэнцыя, нататка ў газету, часопіс і пад.

• Селькораўскі д.

допуск, ✂, м.

1. Права на ўваход куды-н.

   • Мець д. у лабараторыю.
   • Д. да хворага.

2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага размеру пры вырабе чаго-н. (спец.).

|| прым. допускны, ✂ і дапускны, ✂.

допыт, ✂, м.

1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.

   • Д. вёў следчы.

2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).

   • Мне ўчынілі сапраўдны д.

|| прым. допытны, ✂.

дораны, ✂.

Атрыманы ў якасці падарунка; падораны.

• Доранаму каню ў зубы не глядзяць (прыказка).

досвета, прысл.

Да таго часу, пакуль развіднее.

• Устаў яшчэ д.

досвітак, ✂, м.

Пара, калі яшчэ толькі пачынае світаць.

• На досвітку ўсталі рыбакі.

|| прым. досвіткавы, ✂ і досвітны, ✂.

• Досвіткавая цішыня.

дослед, ✂, м.

Навуковы эксперымент, прысвечаны вывучэнню пэўных з’яў, атрыманню неабходных даных для высвятлення заканамернасцей.

|| прым. доследны, ✂.

• Д. участак.

доступ, ✂, м.

1. Праход, магчымасць пранікнення куды-н.

   • Няма доступу да крэпасці.
   • Д. свежага паветра ў памяшканне.

2. Дазвол на наведванне з якой-н. мэтай.

   • Д. наведвальнікаў у бальніцу.
   • Д. у архіў.

досціп, ✂, м.

1. Востры жарт.

   • Досціпу яму не пазычаць.

2. Здольнасць трапна, востра і з гумарам сказаць што-н., тонка парыраваць чыю-н. думку.

досыць, прысл.

1. У дастатковай меры.

   • У калгасе ўсяго д.

2. (у спалучэнні з прыметнікам або прыслоўем). Паказвае на пэўную ступень чаго-н.

   • Задача д. складаная.
   • У пакоі д. утульна.

3. безас. у знач. вык.

   • Выражае загад, патрабаванне.
   • Д. пустых размоў.