допуск назоўнік | мужчынскі род

  1. Права на ўваход куды-н.

    • Мець д. у лабараторыю.
    • Д. да хворага.
  2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага размеру пры вырабе чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: допускны і дапускны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)