допыт, ✂, м.

  1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.

    • Д. вёў следчы.

  2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).

    • Мне ўчынілі сапраўдны д.

|| прым. допытны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)