Verbum

док, ✂, м.

Партовае збудаванне для рамонту суднаў.

• Плывучы д.

|| прым. докавы, ✂.

доказ, ✂, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

   • Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

   • Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

• Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе раскрыццю яго.

доказны, ✂.

Пераканальны, які змяшчае відавочны доказ.

• Д. прыклад.
• Доказная аргументацыя.

|| наз. доказнасць, ✂.

докер, ✂, м.

Партовы рабочы.

• Забастоўка англійскіх докераў.

|| прым. докерскі, ✂.

доктар, ✂, м.

1. Тое, што і ўрач, лекар (разм.).

2. чаго. Вышэйшая вучоная ступень, а таксама асоба, якой прысуджана гэта ступень.

   • Д. фізіка-матэматычных навук.

|| прым. доктарскі, ✂.

• Доктарская дысертацыя.