доказ назоўнік | мужчынскі род
-
Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.
- Неабвержны д.
-
Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.
- Тэорыя мае некалькі доказаў.
- Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе раскрыццю яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)