Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уліць, ; зак.

  1. Наліць унутр.

    • У. ваду ў бочку.
    • У. новую энергію ў каго-н. (перан.).
  2. перан. Дабавіць, уключыць дадаткова.

    • У. атрад у партызанскае злучэнне.
  3. Выпасці ў вялікай колькасці (пра дождж; разм.).

    • Увечары ўліў такі дождж.

|| незак. уліваць, .

|| наз. уліванне, .

  • У. глюкозы (упырскванне).

улічыць, ; зак.

  1. Устанавіць наяўнасць шляхам падліку.

    • У. усіх спецыялістаў.
    • У. расходы.
  2. Прыняць пад увагу, у разлік.

    • У. заўвагу.
    • У. мінулы вопыт.

|| незак. улічваць, .

уловісты, , (спец.).

Які дае добры ўлоў.

  • Уловістае месца.
  • У. нераст.

|| наз. уловістасць, .

уломак, , м.

Слабы, кволы чалавек.

  • Ты сам не ў. зрабіць гэта.

улонне, , н.

Тое, што і лона.

  • Ва ўлонні мацеры.
  • На ўлонні прыроды (на адкрытым паветры).

улопацца, ; зак. (разм.).

  1. у што. Папасці ў непрыемнае становішча з-за промаху, памылкі.

    • У. ў бяду.
  2. Закахацца.

    • У. ў дзяўчыну.

улоў, , м.

Колькасць злоўленай рыбы, дзічыны; звера.

  • Атрымаць багаты ў. рыбы.

улоўны, .

  1. Такі, які можа быць на слых.

    • Ледзь у. шэпт.
  2. Які дае добры ўлоў (спец.).

    • У. год.

|| наз. улоўнасць, .

улукаткі:

  • бегаць (хадзіць) улукаткі (абл.) — зігзагамі, не па прамой лініі.

    • Бегаць у.

улупіць, ; зак. (разм.).

Ударыць, агрэць.

  • У. палкай.