Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бало́нка1, , ж.

  1. Аконнае шкло, шыба.

    • Б. акна.
  2. Старонка кнігі; часопіса (уст.).

бало́нка2, , ж.

Парода маленькіх хатніх сабачак з доўгай шаўкавістай шэрсцю.

бало́та, , н.

  1. Нізкае багністае месца са стаялай вадой.

    • Куп’істае б.
    • Вада аддае балотам.
  2. толькі адз. Вялікая гразь на вуліцы, у двары (разм.).

  3. толькі адз., перан. Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.

|| памянш. балотца, .

|| прым. балотны, .

  • Балотная расліннасць.

бало́цісты, .

  1. Багаты на балоты.

    • Б. край.
  2. Забалочаны, багністы.

    • Балоцістая мясцовасць.

|| наз. балоцістасць, .

балты, .

Народы Прыбалтыкі (літоўцы, латышы), продкамі якіх з’яўляліся заходнебалтыйскія плямёны жэмайты, земгалы, латгалы.

|| прым. балцкі, .

балы́к, , м.

Прасоленая і правяленая або правэнджаная хрыбтовая частка асятровых і ласасёвых рыб.

  • Асятровы б.

|| прым. балыковы, .

  • Балыковая каўбаса.

баль, , м.

  1. Вечар з танцамі і забавамі.

    • Выпускны б.
  2. Вялікі званы абед.

  3. перан. Нястомны разгул чаго-н. (рэакцыі, ваеншчыны; пагард.).

  • Баль-маскарад — касцюміраваны вечар з танцамі.

|| прым. бальны, .

  • Бальныя танцы.

бальза́каўскі:

  • бальзакаўскі ўзрост — узрост жанчыны ад 30 да 40 год [ад імя французскага пісьменніка Бальзака, які ў сваіх раманах апісваў гераінь пераважна ва ўзросце 30—40 год].

бальза́м, , м.

  1. Густое духмянае рэчыва, у саставе якога раствораны ў эфірным масле смолы і іншыя кампаненты, а таксама пахучая настойка на лекавых травах.

    • Піхтавы б.
    • Б. здабываюць з кедравай жывіцы.
  2. перан. Тое, што прыносіць суцяшэнне, заспакаенне.

    • Б. гаючы.

|| прым. бальзамічны, і бальзамны, .

Бальзамныя кедры.

бальзамава́ць, ; незак.

Тое, што і бальзаміраваць.

|| зак. забальзамаваць, і набальзамаваць, .

|| наз. бальзамаванне, .