бало́та,
-
Нізкае багністае месца са стаялай вадой.
- Куп’істае б.
- Вада аддае балотам.
-
толькі
адз. Вялікая гразь на вуліцы, у двары (разм. ). -
толькі
адз. ,перан. Усё, што характарызуецца застоем, бяздзейнасцю, маральным падзеннем.
||
||
- Балотная расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)