Verbum

перахваціць, ✂; зак.

Тое, што і перахапіць.

|| наз. перахват, ✂.

перахітрыць, ✂ і перахітраваць, ✂; зак.

Перамагчы хітрасцю, абхітрыць.

• П. ворага.

перахлябіна, ✂, ж. (разм.).

1. Неглыбокая ўпадзіна, паглыбленне паміж двума ўзвышшамі.

2. Выгін у спіне каня; седлавіна.

перахлябісты, ✂ (разм.).

З перахлябінамі.

• П. конь.

пераход, ✂, м.

1. гл. перайсці.

2. Месца, прыгоднае, прыстасаванае для пешай пераправы, а таксама для пешаходаў, што ідуць цераз вуліцу.

   • П. цераз ручай.
   • Падземны п.

3. Спецыяльнае збудаванне, калідор, галерэя, што злучае адно памяшканне з другім.

   • Ісці па цёмных пераходах.

4. Адлегласць паміж двума пунктамі, пройдзеная пешшу без прыпынкаў за які-н. час.

   • У двух пераходах ад крэпасці.

пераходны, ✂.

1. Прызначаны для пераходу куды-н.

   • П. тунэль.
   • П. экзамен.

2. Прамежкавы, які з’яўляецца пераходам ад аднаго стану да другога.

   • П. перыяд.
   • Пераходныя гаворкі.

3. Пра вытворчыя і спартыўныя ўзнагароды: які перадаецца новаму пераможцу ў спаборніцтве, барацьбе.

   • П. кубак.
   • П. вымпел.

4. Які пералічваецца, пераносіцца на наступны год (спец.).

   • Пераходныя фонды.
   • Пераходная тэма.

5. У граматыцы пра дзеяслоў, які патрабуе пасля сябе дапаўнення ў вінавальным склоне без прыназоўніка.

|| наз. пераходнасць, ✂.

перац, ✂, м.

1. Трапічная расліна сямейства перцавых, а таксама яе плады (зерне) з горкім пякучым смакам і моцным пахам, якія ўжываюцца як прыправа.

   • У горы жыць ды з перцам есці (прымаўка).
   • Чорны п.

2. Агародная расліна сямейства паслёнавых з пладамі ў выглядзе струкоў.

   • Фаршыраваны п.

◊

• Даць (задаць) перцу каму (разм.) — вылаяць, пакараць.

|| прым. перцавы, ✂ і пярцовы, ✂.

• Перцавы струк.
• Сямейства перцавых (спец.).
• Пярцовая настойка.

перацаніць, ✂; зак.

Тое, што і пераацаніць.

|| незак. перацэньваць, ✂.

перацерці, ✂; зак.

1. Трэннем раздзяліць на часткі.

   • Кола перацерла вяроўку.

2. Тручы, ператварыць у іншы від, стан.

   • П. тытунь на парашок.

3. Выцерці ўсё, многае.

   • П. пасуду.

|| незак. пераціраць, ✂.

перацерціся, ✂; зак.

1. Ад трэння раздзяліцца.

   • Вяроўка перацерлася.

2. Здрабніцца, ператварыцца ў парашок.

   • Увесь тытунь перацёрся.

|| незак. перацірацца, ✂.