Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстфхцчшюя
алнор

угрунтавацца, ✂; зак.

Устанавіцца, усталявацца.

  • Адносна рэферэндуму ўгрунтавалася пэўная думка.

|| незак. угрунтоўвацца, ✂.

угрунтаваць, ✂; зак.

  1. Зрабіць больш устойлівым, моцным, надзейным, усталяваць.

  2. Прывесці пераканаўчыя доказы, матывы ў карысць чаго-н., абгрунтаваць.

    • У. прычыну сваёй заявы.

|| незак. угрунтоўваць, ✂.

|| наз. угрунтоўванне, ✂.

|| наз. угрунтаванне, ✂.

угрызціся, ✂; зак.

Моцна ўчапіцца зубамі.

|| незак. угрызацца, ✂.

угрэць, ✂; зак. (разм.).

  1. Зрабіць цёплым, нагрэць, сагрэць.

    • Ледзь угрэлі гэту печ.

  2. без дапаўнення. Прыгрэць.

    • Угрэла сонца.

  3. Упарыць, моцна ўтаміць.

    • У. каня.

  4. каго, па чым і без дапаўнення. Ударыць чым-н., агрэць (груб.).

    • У. па патыліцы.

|| незак. уграваць, ✂.