угрунтаваць, ✂; зак.

  1. Зрабіць больш устойлівым, моцным, надзейным, усталяваць.

  2. Прывесці пераканаўчыя доказы, матывы ў карысць чаго-н., абгрунтаваць.

    • У. прычыну сваёй заявы.

|| незак. угрунтоўваць, ✂.

|| наз. угрунтоўванне, ✂.

|| наз. угрунтаванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)