Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

угледзецца, ; зак.

  1. Уважліва працягла глядзець, прыгледзецца, стараючыся ўбачыць каго-, што-н.

    • У. ў марскую даль.
  2. Не зводзячы вачэй, нерухома глядзець куды-н., на каго-, што-н., уставіцца, утаропіцца.

    • Чаго ты гэтак угледзеўся ў мяне?

|| незак. углядацца, і углядвацца, .

угледзець, ; зак.

  1. Заўважыць, прымеціць, згледзець.

    • У прыцемку я не ўгледзела, хто ішоў.
  2. Дагледзець, прасачыць за кім-, чым-н. (разм.).

    • За ўсімі не ўгледзіш.
  3. Устанавіць, выявіць, убачыць.

    • У. сур’ёзную памылку ў артыкуле.

углыбіню, і углыб, прысл. і прыназ.

  1. Углыб чаго-н., унутр.

    • Паплавок пайшоў у.
  2. прыназ. У што-н., унутр чаго-н.

    • У. лесу.

углыбіцца, ; зак.

  1. Зайсці ў глыбіню чаго-н. або капаючы, рыючы, пранікнуць глыбей у зямлю.

    • У. ў лес.
    • Будаўнікі метро ўглыбіліся на дзесяць метраў у зямлю.
  2. перан. Засяроджвацца, цалкам аддацца чаму-н.; унікнуць у тонкасці чаго-н.

    • У. ў аналіз твора.

|| незак. углыбляцца, .

|| наз. углыбленне, .