Verbum

канвульсія, ✂, ж.

Тое, што і сутарга.

|| прым. канвульсіўны, ✂.

кангеніяльны, ✂ (кніжн.).

Адпаведны па духу, складу думак, таленавітасці.

• Пераклад, к. тэксту.

|| наз. кангеніяльнасць, ✂.

кангламерат, ✂, м.

1. Механічнае спалучэнне чаго-н. разнароднага (кніжн.).

   • К. думак.

2. Абломачная горная парода — галечнік з прымешкай пяску, гравію і валуноў (спец.).

|| прым. кангламератны, ✂.

кангрэс, ✂, м.

1. З’езд, нарада (звычайна па пытаннях міжнароднага значэння).

   • Сусветны к. прыхільнікаў міру.

2. Назва парламента ў ЗША і некаторых іншых краінах.

3. Назва некаторых палітычных партый, арганізацый.

   • Партыя Беларускі навукова-вытворчы кангрэс.

кангрэсмен, ✂, м.

Член палаты прадстаўнікоў кангрэса ЗША.

кандацьер, ✂, м.

1. Начальнік наёмнай дружыны ў сярэдневяковай Італіі.

2. перан. Пра чалавека, які дзеля выгады гатоў абараняць любую справу (кніжн.).

кандуіт, ✂, м. (уст.).

У Расіі да рэвалюцыі: журнал, у які заносіліся звесткі пра паводзіны вучняў або ваеннаслужачых (пераважна ў духоўных навучальных установах і кадэцкіх карпусах).

• Запісаць у к.

|| прым. кандуітны, ✂.

кандуктар​¹, ✂, м.

Работнік чыгуначнага транспарту, які суправаджае цягнікі, а таксама работнік гарадскога транспарту, які абслугоўвае пасажыраў.

|| ж. кандуктарка, ✂.

|| прым. кандуктарскі, ✂.

кандуктар​², ✂, м. (спец.).

Прыстасаванне ў станках, якое забяспечвае ўзаемна правільнае размяшчэнне інструмента і вырабу, які апрацоўваецца.

|| прым. кандуктарны, ✂.

кандыдат, ✂, м.

1. Асоба, якая намячаецца да выбрання, назначэння або для прыёму куды-н.

   • К. у дэпутаты.

2. чаго. Малодшая вучоная ступень, а таксама асоба, якая мае гэту ступень.

   • К. філалагічных навук.

|| ж. кандыдатка, ✂.

|| прым. кандыдацкі, ✂.