кандуіт назоўнік | мужчынскі род | устарэлае
У Расіі да рэвалюцыі: журнал, у які заносіліся звесткі пра паводзіны вучняў або ваеннаслужачых (пераважна ў духоўных навучальных установах і кадэцкіх карпусах).
- Запісаць у к.
|| прыметнік: кандуітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)