кандуктар2 назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін
Прыстасаванне ў станках, якое забяспечвае ўзаемна правільнае размяшчэнне інструмента і вырабу, які апрацоўваецца.
|| прыметнік: кандуктарны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)