Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

балетама́нія, , ж.

Незвычайнае захапленне балетам як відовішчам.

балетма́йстар, , м.

Пастаноўшчык танцаў у балеце.

|| прым. балетмайстарскі, .

бале́ць1, ; незак.

  1. Адчуваць боль.

    • Сэрца баліць.
    • Баліць (безас.) под лыжачкай.
    • Душа баліць (перан.).
  2. перан. Хваляваць, турбаваць.

    • Шчыраму сэрцу і чужая болька баліць (з нар.).

бале́ць2, ; незак. (разм.).

Востра перажываць за поспехі ці няўдачы спартыўнай каманды, за выступленне спартсмена і пад.

  • Б. за зборную краіны.

бале́я, , ж.

Вялікая нізкая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны.

  • Паласкаць бялізну ў балеі.

|| памянш. балейка, .

|| прым. балейны, .

балі́д, , м.

Вялікі яркі метэор.

|| прым. балідны, .

балі́стыка, , ж.

  1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае законы руху цяжкага цела, кінутага пад некаторым вуглом да гарызонта.

  2. Навука аб законах руху снарадаў.

|| прым. балістычны, .

  • Балістычная ракета.

балка́рцы, , м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае частку насельніцтва Кабардзіна-Балкарыі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. балкарка, .

|| прым. балкарскі, .

балко́н, , м.

  1. Пляцоўка з поручнямі, прыбудаваная знадворку да сцяны дома.

    • Адпачываць на балконе.
  2. Сярэдні або верхні ярус у тэатры.

|| памянш. балкончык, .

|| прым. балконны, .

  • Балконныя дзверы.

бало́н, , м.

  1. Спецыяльны сасуд для вадкасцей ці газаў.

    • Газавы б.
  2. Гумавая аўтамабільная або інш. камера, якая напаўняецца паветрам.

    • Залатаны б.
  3. Абалонка аэрастата, дырыжабля, якая напаўняецца газам (спец.).

|| памянш. балончык, .

|| прым. балонны, .