балко́н, ✂, м.

  1. Пляцоўка з поручнямі, прыбудаваная знадворку да сцяны дома.

    • Адпачываць на балконе.

  2. Сярэдні або верхні ярус у тэатры.

|| памянш. балкончык, ✂.

|| прым. балконны, ✂.

  • Балконныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)