Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аўтамашы́на, , ж.

Тое, што і аўтамабіль.

аўтано́мія, , ж.

Самакіраванне, незалежнасць у кіраванні.

аўтано́мны, .

Які карыстаецца аўтаноміяй.

  • Аўтаномная вобласць.

|| наз. аўтаномнасць, .

аўтапагру́зчык, , м.

Самаходная машына для пагрузкі, разгрузкі і перавозкі грузаў на невялікія адлегласці.

аўтапаі́лка, , ж.

Спецыяльная ўстаноўка з аўтаматычнай падачай вады для паення жывёлы.

  • А. для кароў.

аўтапартрэ́т, , м.

Партрэт, напісаны з самога сябе.

аўтапіло́т, , м.

Устройства для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.

|| прым. аўтапілоцкі, .

а́ўтар, , м.

Той, хто піша кнігі, стварае музыку, распрацоўвае праекты і пад.

  • А. рамана.
  • А. сімфоніі.
  • А. праекта.

|| прым. аўтарскі, .

аўта́ркі́я, , ж.

Палітыка некаторых дзяржаў, накіраваная на стварэнне замкнутай нацыянальнай гаспадаркі, адасобленай ад эканомікі іншых дзяржаў.

|| прым. аўтарктычны, .

а́ўтарства, , н.

Прыналежнасць твора аўтару.

  • Устанавіць а.