Verbum

укапацца, ✂; зак.

Капаючы, углыбіцца ў што-н.; выкапаць укрыцце.

• Пяхота ўкапалася ў зямлю.

|| незак. укопвацца, ✂.

укапаць, ✂; зак.

1. Умацаваць у выкапаным паглыбленні.

   • У. слупы.
   • Як укапаны (укопаны) стаіць (зусім нерухома).

2. пераважна з адмоўем «не», чаго і без дапаўнення.

   • Змагчы ўскапаць што-н.
   • Зямля такая цвёрдая, рыдлёўкай не ўкапаеш.

3. Накапаць, выкапаць невялікую колькасць чаго-н. (разм.).

   • У. крыху бульбы.

|| незак. укопваць, ✂.

укаранелы, ✂.

1. Які пусціў глыбока карэнне.

2. перан. Які трывала замацаваўся дзе-н., усталяваўся (пра погляды, звычкі).

   • Укаранелыя звычкі.

укараніцца, ✂ і укаранець, ✂; зак.

1. Пусціць глыбока карэнне, добра ўрасці ў зямлю.

   • Укараніўся пырнік у агародзе.

2. перан. Трывала замацавацца, усталявацца.

   • Укаранілася такая звычка.

3. Абсталявацца дзе-н., умацаваць сваё становішча.

   • У. на новым месцы.

|| незак. укараняцца, ✂.

|| наз. укараненне, ✂.

укараніць, ✂; зак.

1. Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.

2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; заставіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.

   • У гаспадарчы разлік.
   • У. новы метад у вытворчасць.

|| незак. укараняць, ✂.

|| наз. укараненне, ✂.

укараціцца, ✂; зак.

Стаць карацейшым (у 1 і 3 знач.).

• Цень укараціўся.
• З надыходам зімы дні ўкараціліся.

|| незак. укарочвацца, ✂.

|| наз. укарачэнне, ✂.

укараціць, ✂; зак.

Зрабіць карацейшым (у 1 і 3 знач.).

• У. рукавы.
• У тэрмін.

|| незак. укарочваць, ✂.

|| наз. укарачэнне, ✂.

укарміць, ✂; зак.

1. Зрабіць сытым, адкарміць.

   • У парсюка.

2. Пракарміць (разм.).

   • У сям’ю.

|| незак. укормліваць, ✂.

|| звар. укарміцца, ✂.

|| незак. укормлівацца, ✂.

укаціцца, ✂; зак.

Коцячыся, апынуцца ўнутры чаго-н., увайсці, уехаць.

• Мяч укаціўся ў вароты.

|| незак. укочвацца, ✂.

укаціць, ✂; зак.

1. Коцячы, упхнуць.

   • У. калёсы ў гумно.

2. перан. Зрабіць, учыніць што-н. непрыемнае (разм.).

   • У. вымову прагульшчыку (аб’явіць у загадзе).

3. Уехаць куды-н. (разм.).

   • У. у двор на кані.

|| незак. укочваць, ✂.