укаціць, ✂; зак.

  1. Коцячы, упхнуць.

    • У. калёсы ў гумно.

  2. перан. Зрабіць, учыніць што-н. непрыемнае (разм.).

    • У. вымову прагульшчыку (аб’явіць у загадзе).

  3. Уехаць куды-н. (разм.).

    • У. у двор на кані.

|| незак. укочваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)