укараніць, ✂; зак.

  1. Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.

  2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; заставіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.

    • У гаспадарчы разлік.
    • У. новы метад у вытворчасць.

|| незак. укараняць, ✂.

|| наз. укараненне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)