укараніць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.
-
пераноснае значэнне: Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; заставіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.
- У гаспадарчы разлік.
- У. новы метад у вытворчасць.
|| незакончанае трыванне: укараняць.
|| назоўнік: укараненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)