Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уцяпляльнік, , м. (спец.).

Уцяпляльны матэрыял.

уцярпець, і уцерпець, ; зак.

Цярпліва перанесці, утрымацца ад якога-н. дзеяння.

  • Не ўцярпеў (не ўцерпеў), каб не выказацца.

уцяць, ; зак. (разм.).

  1. Адсякаючы, адразаючы, укараціць.

    • У. канец вяроўкі.
  2. Уцягнуць, увабраць унутр (галаву, шыю).

    • У. галаву ў плечы.

|| незак. уцінаць, .

|| наз. уцінанне, .

уцячы, ; зак.

  1. Паспешліва пайсці адкуль-н., бягом накіравацца куды-н.

    • У. з дому.
  2. Пайсці тайком адкуль-н., выратавацца ўцёкамі.

    • Мядзведзь зрабіў падкоп і ўцёк у лес.
    • У. з палону.

|| незак. уцякаць, .