уцячы, ✂; зак.

  1. Паспешліва пайсці адкуль-н., бягом накіравацца куды-н.

    • У. з дому.

  2. Пайсці тайком адкуль-н., выратавацца ўцёкамі.

    • Мядзведзь зрабіў падкоп і ўцёк у лес.
    • У. з палону.

|| незак. уцякаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)