Verbum

сілагізм, ✂, м.

Лагічнае розумазаключэнне, у якім з двух дадзеных суджэнняў атрымліваецца трэцяе (вывад).

|| прым. сілагічны, ✂.

сілай, прысл.

Гвалтам, супраць волі.

• С. трэба браць.

сіламер, ✂, м.

Прыбор для вымярэння фізічнай сілы чалавека.

|| прым. сіламерны, ✂.

сілас, ✂, м.

1. Сакавіты корм для жывёлы з зялёных здробненых частак раслін, які атрымліваецца пры заквашванні.

2. Збудаванне ў выглядзе вежы або ямы для захавання такога корму.

|| прым. сіласны, ✂.

сіласаваць, ✂; зак. і незак.

Ператварыць (-раць) у сілас.

• С. кукурузу.

|| зак. засіласаваць, ✂.

|| наз. сіласаванне, ✂.

сілач, ✂, м.

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| ж. сілачка, ✂.

сілікат, ✂, м.

Назва мінералаў, у склад якіх уваходзіць крэменязём, а таксама вырабаў з такіх мінералаў.

|| прым. сілікатны, ✂.

сіліцца, ✂; незак.

Намагацца, старацца зрабіць што-н.

• Колькі ні сілься, а адной не ўправіцца з гаспадаркай.
• Дзіця сілілася ўстаць.

сілкавальны, ✂, (спец.).

1. Прызначаны для сілкавання.

   • Сілкавальная помпа для паравога катла.

2. Які забяспечвае чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыяніравання.

   • Сілкавальныя батарэйкі.

сілкаванне, ✂, н.

1. гл. сілкаваць.

2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыяніраванне чаго-н. (спец.).

   • С. для радыёпрыёмніка.