Verbum

мандат, ✂, м.

Дакумент, які пацвярджае тыя або іншыя правы і паўнамоцтвы прад’яўніка.

• Дэпутацкі м.

|| прым. мандатны, ✂.

• Мандатная камісія.

мандрыл, ✂, м.

Вялікая малпа сямейства павіянаў.

манеж, ✂, м.

1. Абгароджанае месца або спецыяльнае вялікае памяшканне для верхавой язды і конных практыкаванняў.

2. Арэна цырка.

3. Невялікая пераносная загародка для дзяцей, якія пачынаюць хадзіць.

|| памянш. манежык, ✂.

|| прым. манежны, ✂.

• Манежная язда.

манежыцца, ✂; незак. (разм.).

Манернічаць, крыўляцца.

манежыць, ✂; незак.

1. Аб’язджаць (каня) па правілах манежнай язды (спец.).

2. перан. Мучыць, таміць (разм.).

манекен, ✂, м.

Фігура ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

|| прым. манекенны, ✂.

манекеншчык, ✂, м.

Чалавек, які дэманструе на сабе адзенне новых фасонаў.

|| ж. манекеншчыца, ✂.

|| прым. манекеншчыцкі, ✂.

манер, ✂, м. (разм.).

1. манерам якім — якім-н. чынам, спосабам.

   • Такім манерам (такім чынам);

2. на манер які — на які-н. узор.

   • На новы м.

3. на манер каго-чаго, у знач. прыназ. з Р — па ўзору, накшталт каго-, чаго-н.

   • Банцік на м. бабачкі.

◊

• На адзін манер — на адзін лад.

• На свой манер — па-свойму, не так, як іншыя.

манера, ✂, ж.

1. Спосаб дзеяння, прыём, тая або іншая асаблівасць паводзін.

   • М. гаварыць.

2. мн. Знешнія формы паводзін.

   • Дрэнныя манеры.

манерка, ✂, ж.

1. Паходная пляшка.

2. Круглая бляшанка (разм.).

|| прым. манерачны, ✂.