манер, ✂, м. (разм.).

  1. манерам якім — якім-н. чынам, спосабам.

    • Такім манерам (такім чынам);

  2. на манер які — на які-н. узор.

    • На новы м.

  3. на манер каго-чаго, у знач. прыназ. з Р — па ўзору, накшталт каго-, чаго-н.

    • Банцік на м. бабачкі.

◊

  • На адзін манер — на адзін лад.

  • На свой манер — па-свойму, не так, як іншыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)