Verbum

аўтамабілі́ст, ✂, м.

Той, хто займаецца аўтамабілізмам.

|| ж. аўтамабілістка, ✂.

|| прым. аўтамабілісцкі, ✂.

аўтамабі́ль, ✂, м.

Самаходны транспартны сродак з рухавіком унутранага згарання для перавозкі грузаў і пасажыраў па бязрэйкавых дарогах.

• Легкавы а.
• Грузавы а.

|| прым. аўтамабільны, ✂. А. транспарт (аўтамабілі, аўтобусы і пад.).

аўтама́т, ✂, м.

1. Апарат (машына, прыбор і пад.), які самастойна выконвае шэраг паслядоўных аперацый без непасрэднага ўдзелу чалавека.

   • Станок-а.
   • Тэлефон-а.

2. Від аўтаматычнай стралковай зброі.

|| прым. аўтаматны, ✂.

• Аўтаматная стральба.

аўтаматры́са, ✂, ж. (спец.).

Чыгуначны вагон з уласным рухавіком.

аўтама́тчык, ✂, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| ж. аўтаматчыца, ✂.

аўтаматызава́цца, ✂; зак. і незак.

Стаць (станавіцца) аўтаматычным.

|| наз. аўтаматызацыя, ✂.

аўтаматызава́ць, ✂; зак. і незак.

1. Укараніць (-няць) аўтаматы (у 1 знач.) у вытворчасць.

2. Зрабіць (рабіць) аўтаматычным.

   • Аўтаматызаваныя рухі.

|| наз. аўтаматызацыя, ✂.

аўтаматы́зм, ✂, ж.

Механічнасць, міжвольнасць дзеянняў або рухаў.

аўтама́тыка, ✂, ж.

1. Галіна навукі і тэхнікі, якая распрацоўвае тэорыю і метады аўтаматызацыі вытворчых працэсаў.

2. Сукупнасць механізмаў, прыстасаванняў, якія дзейнічаюць аўтаматычна.

аўтаматы́чны, ✂.

1. Які з’яўляецца аўтаматам або ажыццяўляецца пры дапамозе аўтамата (у 1 знач.).

   • А. тормаз.
   • Дзверы зачыняюцца аўтаматычна (прысл.).

2. Механічны, міжвольны.

   • Аўтаматычныя рухі.

|| наз. аўтаматычнасць, ✂.