Verbum

ба́цька, ✂, м.

1. Мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей; тата.

   • Родны б.

2. Ветлівы зварот да старога чалавека.

3. Самец у адносінах да свайго патомства.

4. чаго. Заснавальнік, родапачынальнік чаго-н. (кніжн.).

   • Б. авіяцыі.

◊

• Выліты бацька, копія бацькі (разм.) — пра дзіця, з твару вельмі падобнае на бацьку.

• Прыёмны бацька — чалавек, які прыняў дзіця ў сваю сям’ю на правах сына (дачкі).

• Увесь у бацьку (разм.) — пра дзіця, якое з твару і характарам падобнае на бацьку.

|| прым. бацькаў, ✂ і бацькаўскі, ✂.

ба́цькаўшчына, ✂, ж.

1. Краіна, дзе чалавек нарадзіўся, грамадзянінам якой ён з’яўляецца.

   • Любоў да бацькаўшчыны.

2. Месца, родны куток, дзе нарадзіўся і вырас хто-н.

   • Малая б.

3. Набытак бацькі, спадчына.

ба́цькі, ✂, м.

1. Бацька і маці ў адносінах да сваіх дзяцей.

   • Шанаваць бацькоў.

2. Продкі, папярэднія пакаленні.

   • Б. пакінулі нам мудры запавет.

|| прым. бацькоўскі.

• Б. сход.

бацько́ўства, ✂, н.

1. Кроўная роднасць паміж бацькам і яго дзіцем.

   • Устанавіць б.

2. Уласцівыя бацьку пачуцці і адносіны да сваіх дзяцей.

ба́цюхна, ✂, м. (разм.).

Ужыв. пры звароце з пашанай да каго-н.

• Мы рады, б., выслухаць вашы прапановы.

ба́цюшка, ✂, м. (разм.).

Поп, святар.

• Сельскі б.

баця́н, ✂, м. (абл.).

Тое, што і бусел.

• Даўганогі б.

|| прым. бацяновы, ✂.

бач, выкл.

1. Ужыв., каб звярнуць чыю-н. увагу на што-н.

   • Бач! Каго я сустрэў!

2. пабочн. сл. сл. Бачыш; як бачыш.

   • Яго, бач, не задавальняе пасада.

ба́чанне, ✂, н.

1. гл. бачыць.

2. Разумовае ўсведамленне, успрыманне навакольнага свету.

   • Паэтычнае бачанне жыцця.

ба́чна, безас. у знач. вык.

Відаць; можна бачыць, разгледзець.

• Там б. будзе.
• Адсюль лесу не б.