Verbum

развесяліцца, ✂; зак.

Стаць вясёлым.

• І дзядзька наш развесяліўся.

|| незак. развясельвацца, ✂.

развешаць, ✂; зак.

Павесіць у розных месцах.

• Р. малюнкі.
• Р. бялізну.

|| незак. развешваць, ✂.

развеяцца, ✂; зак.

1. Разнесціся ва ўсе бакі ад ветру і пад.

   • Дым развеяўся.

2. перан. Рассеяцца, знікнуць.

   • Сумненні развеяліся.

|| незак. развейвацца, ✂.

развеяць, ✂; зак.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

   • Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Знішчыць, рассеяць.

   • Р. трывогу.
   • Р. сумненні.

|| незак. развейваць, ✂.

развёрстка, ✂, ж.

Планавае размеркаванне каго-, чаго-н.

• Р. спецыялістаў.
• Атрымаць насенне па развёрстцы.

развіднецца, ✂; безас.; зак.

Тое, што і развіднець.

• Не зусім яшчэ развіднелася.

|| незак. развіднівацца, ✂ і развідняцца, ✂.

развіднець, ✂; безас.; зак.

Пра світанне, наступленне дзённага святла.

• Развіднела ўжо.

|| незак. развідняць, ✂.

развіліна, ✂, ж.

1. Раздвоены ствол, сук і пад., а таксама месца, дзе пачынаецца раздваенне.

   • Р. дуба.

2. Месца разыходжання дарогі і пад.

   • На развіліне дарог.

развілісты, ✂.

З развілінай.

• Р. ствол старога дрэва.

|| прым. развілістасць, ✂.

развілка, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і развіліна (у 2 знач.).

• На развілцы дарог адбылася сустрэча.