Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ураздроб, прысл. (разм.).

Часткамі, у розніцу.

  • Прадаваць тавар у.

уразіць, ; зак.

  1. Зрабіць вялікае ўражанне.

    • Яго ўразіла незвычайная цішыня.
  2. Балюча закрануць, пакрыўдзіць.

    • У. чыё-н. самалюбства.

|| незак. уражваць, і уражаць, .

уразлівы, .

Здольны жыва адчуваць, успрымаць што-н.; такі, якога лёгка вывесці з раўнавагі.

  • У. чалавек.
  • Уразлівае сэрца.

|| наз. уразлівасць, .

уразнабой, прысл. (разм.).

Нязладжана, паасобку.

  • Крочаць у.

уразнос, прысл. (разм.).

Разносячы тавары па хатах, вуліцах.

  • Гандляваць у.

уразрэз, прысл.:

  • ісці ўразрэз з чым — рэзка разыходзіцца з чым-н., супярэчыць чаму-н.

уразумець, ; зак.

Ахапіць розумам, асэнсаваць, усвядоміць.

  • У. ісціну.
  • У. свой патрыятычны абавязак.
  • У. свае памылкі.

|| незак. уразумяваць, .

|| наз. уразуменне, .

уралогія, , ж.

Галіна медыцыны, якая займаецца хваробамі мачавой сістэмы (у мужчын — мочапалавых органаў).

|| прым. уралагічны, .

уран, , м.

Хімічны элемент, метал, які валодае радыеактыўнымі ўласцівасцямі.

|| прым. уранавы, .

  • Уранавая руда.

урассыпную, прысл.

У розныя бакі.

  • Кінуцца ў.