Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пудрыцца, ; незак.

Пакрываць сабе твар пудрай.

|| зак. напудрацца, і папудрыцца, .

|| наз. пудранне, .

пудрыць, ; незак.

Пакрываць пудрай.

  • П. твар.
  • П. нос.

|| зак. напудрыць, і папудрыць, .

|| наз. пудранне, .

пудынг, , м.

Запяканка з круп, мучных вырабаў, тварагу і пад. з фруктамі, ласункамі ці іншымі прыправамі.

  • Тварожны п.
  • Яблычны п.

пужаны, .

Такі, якога часта і многа пужалі.

  • Пужаная варона і куста баіцца (прыказка).

пужацца, ; незак.

Адчуваць страх, палохацца.

|| зак. спужацца, і напужацца, .

пужаць, ; незак.

Наводзіць страх, палохаць.

|| зак. спужаць, і напужаць, .

  • Напужаў мех, дык і торба страшна (прыказка).

|| аднакр. пужнуць, .

|| наз. пужанне, .

пужлівы, .

Схільны да спалоху, які ўсяго баіцца, палахлівы; які выражае спалох.

  • П. позірк.
  • Пужліва (прысл.) азірацца.

|| наз. пужлівасць, .

пуза, , н. (разм.).

Тое, што і жывот.

  • П. разгадаваў (пра тоўстага чалавека).
  • Ад пуза (есці, наесціся: колькі хочаш, да адвалу).

пузанок, , м.

Рыба сямейства селядцовых.

пузаты, (разм.).

  1. З вялікім жыватом.

    • П. мужчына.
  2. перан. Нізкі і шырокі, з пукатымі бакамі.

    • П. чыгун.
    • П. самавар.

|| наз. пузатасць, .