Verbum

перабіцца​¹, ✂; зак.

Разбіцца — пра ўсё, многае.

• Перабіліся талеркі.

перабіцца​², ✂; зак. (разм.).

Сяк-так перажыць некаторы час у нястачы.

• П. да зарплаты.

|| незак. перабівацца, ✂.

• З вады на хлеб, або на квас п. (жыць бедна, галадаючы; разм.).

перабіць​¹, ✂; зак.

1. Забіць усіх, многіх.

   • П. ваўкоў.

2. Разбіць многа чаго-н.

   • П. посуд.

3. Зламаць, пераламаць.

   • П. плячо.

4. Узбіць нанава.

   • П. падушку.

5. Прыбіць іначай або ў іншым месцы.

   • П. кручок у другое месца.

|| незак. перабіваць, ✂.

перабіць​², ✂; зак.

1. Перарваць чыю-н. гаворку.

   • П. прамоўцу рэплікай.

2. Парушыць натуральны ход, развіццё якіх-н. падзей, з’яў і пад.

   • П. сон.
   • П. ход думак.

3. Заглушыць, перасіліць.

   • П. апетыт (сапсаваць апетыт).
   • Дым перабіў пах смалы.

4. Перахапіць у каго-н., не даць другому (разм.);

   • П. куплю.

|| незак. перабіваць, ✂.

пераблытваць, ✂; незак.

Тое, што і блытаць (у 1, 2 і 4 знач.).

перабой, ✂, м.

Няроўнасць у біцці, парушэнне рытму, затрымка, прыпыненне.

• Пульс з перабоямі.
• Перабоі ў дастаўцы тавараў (перан.).

|| прым. перабойны, ✂.

перабольшыць, ✂; зак.

Падаць у большых памерах, чым на самай справе; надаць празмерна важнае значэнне чаму-н.

• П. магчымасці.
• Яна любіць п.

|| незак. перабольшваць, ✂.

|| наз. перабольшанне, ✂.

пераборлівы, ✂ (разм.).

Вельмі патрабавальны, капрызны пры выбары каго-, чаго-н.

• П. да яды.

|| наз. пераборлівасць, ✂.

перабрадзіць, ✂; зак.

Стаць гатовым для ўжывання або сапсавацца ў выніку празмернага браджэння.

• Піва перабрадзіла.
• Цеста перабрадзіла.

перабрацца, ✂; зак.

1. Перайсці, пераправіцца.

   • П. на другі бераг.

2. Тое, што і перасяляцца.

   • П. ў новы дом.

|| незак. перабірацца, ✂.