Verbum

маладзіць, ✂; незак.

Надаваць больш малады выгляд.

• Прычоска маладзіла жанчыну.

маладняк, ✂, м.

1. Маладыя жывёлы, птушкі.

   • Калгасны м.

2. Малады лес.

   • Грыбы ў маладняку яшчэ не раслі.

3. Маладыя людзі, моладзь (разм.).

   • Дарослыя глядзелі, як весяліўся м.

маладосць, ✂, ж.

1. Юнацкі ўзрост, маладыя гады жыцця.

   • Другая м. (прыліў новых сіл у пажылыя гады).
   • Не першай маладосці (немалады, пажылы).

2. Нядаўняе, непрацяглае існаванне чаго-н.

   • М. краіны.

3. перан., зб. Пра маладое пакаленне, пра моладзь (высок.).

маладуха, ✂, ж. (разм.).

1. Тое, што і маладзіца.

2. Маладая, нявеста, а таксама дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

маладушнасць, ✂, ж.

Адсутнасць цвёрдага духу, мужнасці.

маладушнічаць, ✂; незак.

Праяўляць маладушнасць, нерашучасць.

|| зак. змаладушнічаць, ✂.

маладушны, ✂.

Слабавольны, нерашучы, труслівы, не стойкі духам.

• М. чалавек.

малады, ✂.

1. Юны, які не дасягнуў сталага ўзросту.

   • Маладое пакаленне.

2. Які нядаўна пачаў расці, існаваць.

   • Маладое дрэўца.
   • Маладая бульба.

3. Нядаўна прыгатаваны (аб напітках, прадуктах).

   • Маладое піва.

4. Уласцівы маладому ўзросту, маладым людзям.

   • М. задор.
   • Маладая душа.

5. Які (якая) толькі ўступіў (-піла) у шлюб.

   • Віншаваць маладых.

|| памянш. маладзенькі, ✂.

малаезджаны, ✂.

1. На якім мала ездзілі.

   • М. конь.

2. Па якім рэдка, мала ездзяць.

   • Малаезджаная дарога.

малазямелле, ✂, н.

Недастатковая колькасць зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі.